1968. Free heeft bluesrock in zijn bloed en baanbrekende hardrock in zijn vel. Paul Rodgers is al een beetje de ultieme zanger. De ritmesectie (Kirke-Fraser) daagt die van Cream uit, wat betreft Paul Kossoff, de gitarist, hij vecht met gespikkelde folies met Beck, Page, Clapton en vooral Peter Green. De enorme Mac-gitarist.
Na een vernieuwde Free in Bad Co zeilt Paul Kossoff liever solo maar keert vooral in 1975 terug met Back Street Crawler en vindt de juiste aanvullingen met met name Terry Slesser, een frontman om de haren overeind te doen staan.
Helaas, ondanks twee bluesrockalbums van topklasse: The Band speelt On en 2nd Street, de meest succesvolle, geproduceerd door de grote Glyn Johns (Led Zep, the Stones, Eagles, Clapton…) . Tijdens een tournee voor BSC in april 1976 met ondersteuning van AC / DC, viel de Koss dood neer (slachtoffer van zijn verslavingen) op een vlucht van Los Angeles naar New York. Einde van het verhaal !
Wat een verrassing om deze BSC in 2023 weer te zien met Terry Slesser. Een nieuw album (Rome In A Day) en de best bekwame werkers in de Engelse rock: John Buckton (gitaar-de reïncarnatie van de Koss!), Rhino Edwards ( bas-Status Quo, Dexys Midnight Runners) Clive Edwards (drums-UFO, Pat Travers, Wild Horses) en Mark Taylor (Keyboard-Simple Minds, The Alarm, Elton John) zouden de meest sceptische moeten overtuigen. “We zijn nu ouder, maar het vuur brandt nog steeds in ons zoals toen, het grote tijdperk”, ontvouwt Terry Slesser, een vleesetende glimlach en een mes tussen zijn tanden.
Het belooft…
